[ و به یکى از کسانى که بدو سخنى گفته بود و از مقدار وى بزرگتر مى‏نمود فرمود : ] پر نیاورده پریدى و در خردسالى بانگ در کشیدى . [ و شکیر ، نخست پرهاست که بر پرنده روید ، پیش از آنکه نیرومند و استوار شود ، و سقب شتر خردسال است و شتر بانگ بر نیاورد مگر آنگاه که فحل گردد . ] [نهج البلاغه]
 
چهارشنبه 90 خرداد 4 , ساعت 1:53 عصر

بسم الله الرحمن الرحیم و صل الله علی محمد و آله الطاهرین

_________ _________


شاید که تو پشت یکی از همین پنجره ها

 ایستاده ای و کوچه را نگاه می کنی

و من  پنجره ها را یک به یک ورانداز می کنم

آرام ، آرام ،

میدانی ، می دانی . . . ؟

آخرین پنجره . . همیشه مرا نگران می سازد . . . . .


              ____________



لیست کل یادداشت های این وبلاگ