دو تن در باره من تباه گردیدند ، دوستى که ازحد بگذراند و دروغ بافنده‏اى که از آنچه در من نیست سخن راند ] و این مانند فرموده اوست : که [ دو تن در باره من هلاک شدند دوستى که از حد گذراند و دشمنى که بیهوده سخن راند . ] [نهج البلاغه]
 
چهارشنبه 94 آذر 11 , ساعت 6:35 عصر

بسم الله الرحمن الرحیم و صل الله علی محمد و آله الطاهرین/


دستانی برای آسمان
چشمانی برای ماه
و لبهایی برای ..
اما
امسال
بهار
هیچ غنچه ای شکوفه نکرد
پروانه ای ، نتوانسته بود پیله اش را بشکافد
...
مشرک شده اند
دستهایم
سخت
اما تو دلت قرص
بت سنگیِ من!
دیگر ابراهیمی یافت نمی شود ..



لیست کل یادداشت های این وبلاگ